Zo’n twaalf jaar lang is Herman betontimmerman geweest. Herman: “Zwaar maar leuk werk. Ik heb altijd hard gewerkt, maar dat ging op een gegeven moment ten koste van mijn rug. Ik werd volledig afgekeurd. Ik besloot te gaan studeren en schoolde me in vijf jaar tijd om tot zwemonderwijzer. Ik werkte zo’n acht jaar lang in een zwembad in Melick, een fijne tijd. Na een reorganisatie ben ik via de buitendienst van gemeente Roerdalen als voorman van het wijkteam van Posterholt en Vlodrop aan het werk gegaan; lekker buiten, alle voorkomende werkzaamheden doen. Dit was wederom zwaar lichamelijk werk. Al snel bleek ik vier versleten ruggenwervels te hebben. Later kreeg ik ook nog last van mijn voet.”
“Via mijn bedrijfsarts kwam ik bij Adelante terecht. Ik wilde alles aangrijpen om er weer bovenop te komen. Ik stond sceptisch tegenover het Vroege Interventietraject dat me werk aangeboden, maar dacht ‘ik ga er toch heen’”, aldus Herman. Het Vroege Interventietraject is een 15 weekse training gericht op duurzame maatschappelijke participatie van de cliënt, met het accent op arbeid. De training omvat een complete en specifieke reconditionering, waarbij het verkrijgen van inzicht in de eigen problematiek, het nemen van verantwoordelijkheid, gedragsverandering en terugvalpreventie centraal staan. In de training wordt toegewerkt naar een optimale belastbaarheid van de cliënt. Het doel is dan ook het structureel terugkeren naar, dan wel actief blijven in, de huidige functie bij de huidige werkgever.
“Tijdens de intake bleek dat ik door een multidisciplinair team behandeld werd. Van revalidatiearts en re-integratiecoach tot fysiotherapeut en psycholoog, ik zag ze allemaal. Ik mocht beginnen met een proeftijd van vier weken, om te kijken of het baat zou hebben voor mij. De eerste twee weken voelde ik me niet op mijn plek, maar al snel voelde ik een knop omgaan. De belastbaarheidstrainingen met voortdurende begeleiding, de fysio en het zwemmen, de groepsport, het inpraten op me, en dingen uitleggen… het deed me goed. Na elke sessie werd er een half uurtje nagepraat met de groep, met een kopje koffie. Met name het groepsgevoel, het contact met ‘lotgenoten’, deed me goed. Ik mocht verder met het traject van mijn re-integratiecoach, omdat hij signalen zag dat er verandering mogelijk was. En dat bleek! Binnen no time voelde ik me ‘heim’ bij Adelante. Ik moest twee keer per week naar Hoensbroek komen en miste het echt op de tussenliggende dagen.”
Herman vervolgt: “Ik bouwde zo’n goede band op met de anderen in de groep dat we nu zelfs nog een groepsapp hebben en regelmatig afspreken; heel fijn om ervaringen te kunnen delen. Ik vond het geweldig om samen met lotgenoten te werken aan een persoonlijke verbetering. Ik leerde van de groep dat ik een fijne werkgever heb, er is begrip voor mijn situatie en dat bleek lang niet overal zo te zijn. Na 15 weken was het traject afgelopen. Daarna miste ik Adelante, ik miste de groep. Ik heb ervaren dat je mensen zeker kunt veranderen, dat er alleen meer tijd voor nodig is dan 15 weken. In die tijdspanne kun je echter wel de knop om leren zetten. Mijn lichaam én geest zijn er beter op geworden. Ik heb door Adelante leren doseren en hulp vragen. Je leert omgaan met je beperkingen en positief in het leven staan. Kijken naar wat je nog wel kunt, naar je mogelijkheden. Ik heb geleerd nee te zeggen én ik heb geleerd te praten over wat me mankeert. Hierdoor krijg je begrip, wat je anders niet krijgt. Al tijdens het Vroege Interventietraject ben ik weer halve dagen gaan werken. Direct paste ik het geleerde in de praktijk toe en het werkte. Ik heb veel gepraat met collega’s waardoor er begrip ontstond. Helaas heb ik onlangs een bacteriële infectie aan mijn been en artrose aan een teen gekregen waardoor ik nu weer volledig thuis ben. Het is nog even de vraag hoe dit nu verder moet, maar ik blijf positief. Ik red me wel, met wat hulp van mijn gezin en een psycholoog. Ik leef vandaag, wat morgen komt zien we morgen wel.”